#27 Μικρά της Ιστορίας ΙΧ (Στο Έβερεστ!)

Ο θάνατος του Τζώρτζ Μάλλορυ

Του «Ιδεογράφου»

[...] Αντίθετα, οι άνθρωποι δεν ωθήθηκαν ποτέ από το ένστικτο, ενώ από πολύ νωρίς αποδεσμεύτηκαν από τα δεσμά που τους κρατούσαν δεμένους σε έναν τόπο. Οι φυλές των παλαιολιθικών ανθρώπων, συνεχώς και πολύ εύκολα, έφευγαν από τον ένα τόπο για να παν σε άλλον.

Φυσικά δεν ήταν μόνο η αναζήτηση τροφής που τους έσπρωχνε να μετακινούνται. Βασικό κίνητρο ήταν και η ικανοποίηση της έμφυτης περιέργειας, που χαρακτηρίζει το είδος άνθρωπος ο έμφρων. Θέλανε να μάθουν τι έκρυβε πίσω του το βουνό που έφραζε το δρόμο τους, πού ακουμπούσαν οι άκρες του ουράνιου τόξου, τί βρισκόταν πέρα από τη γραμμή του ορίζοντα. [...]

Από την εισαγωγή του βιβλίου του Δημ.Σαραντάκου
"Σχίζοντας τις γραμμές των οριζόντων", Εκδ.Γνωση 2011

Αυτό είναι το πτώμα του Τζωρτζ Λη Μάλλορυ, του Εγγλέζου ορειβάτη που πρώτος επιχείρησε να πατήσει το Έβερεστ το 1924. Το σώμα του μουμιοποιήθηκε και βρέθηκε μετά από 75 ολόκληρα χρόνια. Από τότε ξεκίνησε μια κουβέντα, αν κατάφερε τελικά να φτάσει και έπεσε μετά, στην κατάβαση. Οι πιθανότητες να σκοτωθεί κατεβαίνοντας ένας ορειβάτης του Έβερεστ είναι 4,5 φορές περισσότερες απ' ό,τι ανεβαίνοντας. Το μυστήριο θα λυθεί όταν βρεθεί και το πτώμα του συνοδού του, ο οποίος λεγόταν Ιρβάιν και είχε τη φωτογραφική μηχανή για να απαθανατίσει την στιγμή. Πέσανε μαζί γιατί ο ένας ήταν δεμένος με τον άλλον, όμως το πτώμα του δεύτερου ποτέ δεν βρέθηκε.

Η αποστολή των Μάλλορυ και Ίρβάιν (δεύτερος και πρώτος πάνω αριστερά, αντίστοιχα). Οι δυο πρώτοι θα προσπαθούσαν για την κορυφή, οι υπόλοιποι θα τους περίμεναν.

Επίσημα λοιπόν, πρώτος πάτησε ο Έντμουντ Χίλλαρυ στις 29 Μαΐου 1953, μαζί με τον Νεπαλέζο οδηγό του Τενζίνγκ. Ανεπίσημα, όλο και κάποιος ορεσίβιος Νεπαλέζος θα τα είχε καταφέρει στο παρελθόν. Κανείς δεν ξέρει. Σπουδαίος άθλος αυτός του Χίλλαρυ, αν και αφιέρωσε την κατάκτηση στην βασίλισσα Ελισάβετ που επρόκειτο να ενθρονιστεί την επόμενη βδομάδα, ενώ ο Μάλλορυ κρατούσε μια φωτογραφία της γυναίκας του, να την αφήσει στα 8848 μ. Σ' αυτήν λοιπόν θα αφιέρωνε το κατόρθωμά του ο σπουδαίος ορειβάτης, που γενικά αντιμετώπιζε την περιπέτεια αυτή με ρομαντισμό: Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους των "Νιου Γιορκ Τάιμς" το 1923 γιατί ήθελε σώνει και καλά να ανέβει στο Έβερεστ (είχε προσπαθήσει ήδη δυο φορές), απάντησε "γιατί στέκει εκεί". Ήταν η πρόκληση της ζωής του. Στο πτώμα του (σε υψόμετρο 300μ χαμηλότερα από την κορφή) δεν βρέθηκε αυτή η φωτογραφία. Την άφησε πράγματι εκεί; Δεν την άφησε; Κάποτε θα μαθευτεί. Όταν μαθευτεί αν τα κατάφερε να ανέβει. Ούτε η μπουκάλα του οξυγόνου που κρατούσε δεν βρέθηκε, η πτώση του πρέπει να ήταν τρομερή. Και ο θάνατός του δυστυχώς αργός. Όταν εξετάστηκε το πτώμα του διαπίστωσαν παντού κατάγματα.

Σήμερα το Έβερεστ αποτελεί σχεδόν τουριστικό αξιοθέατο. Η εποχή του ρομαντισμού πέρασε ανεπιστρεπτί. Εκατοντάδες ορειβάτες φτάνουν στην κορυφή κάθε χρόνο, όχι πια μόνο οι πλέον πεπειραμένοι. Με υπερσύγχρονο εξοπλισμό και εκπαιδευμένους οδηγούς, κάθε σχετικά έμπειρος ορειβάτης πληρώνει ένα σεβαστό ποσό, ανεβαίνει και τραβάει την αναμνηστική φωτογραφία στην κορυφή, την οποία θα δείχνει σε όλη του τη ζωή. Ως εκ τούτου, οι πλαγιές του ψηλότερου βουνού στον κόσμο έχουν καταντήσει σκουπιδαριό από τον παρατημένο ή αχρείαστο εξοπλισμό, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ. Επειδή όμως η συγκεκριμένη αναρρίχηση παραμένει μια πολύ δύσκολη υπόθεση, αυξήθηκαν και οι θάνατοι. Το θέαμα είναι αποτρόπαιο, καθώς τα πτώματά των άτυχων ορειβατών στέκουν καλυμένα από το χιόνι, παγωμένα, ενώ δίπλα τους προσπερνάνε οι επόμενοι φιλόδοξοι κατακτητές του Έβερεστ. Υπάρχει σε ορισμένους και η προσέγγιση ότι οι νεκροί ορειβάτες του Έβερεστ πρέπει να παραμένουν εκεί που σκοτώθηκαν, όπως ο ναυτικός παραδίδεται στη θάλασσα. Ανήκουν πλέον, δηλαδή, στο βουνό που τους πήρε. Και με το θάνατό τους προειδοποιούν τον επίδοξο νεο Χίλλαρυ (μάλλον...Τεντζίνγκ και μετά Χίλλαρυ) ότι δεν είναι παίξε γέλασε το Έβερεστ. Και το μνήμα του Μάλλορυ παραμένει εκεί, για να θυμίζει την πρώτη προσπάθεια του ανθρώπου να φτάσει στην κορυφή του κόσμου.

Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ

Προηγούμενο Μικρό της Ιστορίας: VIΙΙ ➽(Αφεντικά Γιουβέντους-εργάτες Τορίνο)

Επόμενο Μικρό της Ιστορίας: Χ ➽(Η μπαλαρίνα που έκρυβε τον Πρόεδρο Γκονζάλο)