#3 Μικρά της Ιστορίας Ι (Η απόπειρα δολοφονίας του Τολιάττι)

Η απόπειρα δολοφονίας του Παλμίρο Τολιάττι και η (δήθεν) ανακωχή του ποδηλάτη

Ένα κομβικό επεισόδιο της μεταπολεμικής ιστορίας της Ιταλίας

Πρωτοσέλιδο της "Ουνιτά" για την γενική απεργία.
Δεξιά σε πλαίσιο, το τηλεγράφημα του Στάλιν.

                                                                                                    Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ

Η διετία 1947-1948 ήταν μια πολύ κρίσιμη χρονιά για την πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη. Σε μια σειρά από χώρες, τόσο του δυτικού όσο και του ανατολικού μπλοκ, πραγματοποιήθηκαν γενικές εκλογές, στις οποίες αποτυπώθηκε η νέα πολιτική κατάσταση που σε γενικές γραμμές θα παρέμενε απαράλλακτη μέχρι το 1989. Οι συνθήκες που πραγματοποιήθηκαν αυτές ήταν πολωμένες. Στις 14 Ιούλη 1948, στις 11:30 το πρωΐ, ένας ακροδεξιός πυροβόλησε και πέτυχε με τρεις σφαίρες τον  Γραμματέα του PCI (Partito Comunista Italiano-Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα) Παλμίρο Τολιάττι τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Ο Τολιάττι έβγαινε από το Μοντετσιτόριο (η ιταλική Βουλή) για διάλειμμα και πήγαινε με τη γυναίκα του να πιει στα γρήγορα (όπως συνηθίζουν οι ιταλοί) έναν καφέ σε παρακείμενο καφενείο, χωρίς συνοδεία σωματοφύλακα ή μελών του κόμματος να τον προστατεύουν. 

#2 Λογοτεχνική Άσκηση Ι

Δυο ποιήματα (συν ένα) και ένα πεζό.

Λογοτεχνική "άσκηση"

1. Μνήμη (ποίημα)

2. Ημίαιμος Πρίγκηψ (ποίημα)

3.Το γυρισμένο κάδρο (πεζό)

4. Έμιλυ Ντίκινσον (ποίημα της και μετάφραση αποσπάσματος δοκιμίου του Ε. Μοντάλε)

                                                                                                                                    του «Ιδεογράφου»

Ένα τραγούδι-μια ιστορία

Στην Κατερίνα; Στην κοινωνία; ή μήπως στην κόλαση;

Ένα τραγούδι - μια ιστορία.

 

«Ω νεότητα Πληρωμή του ήλιου Αιμάτινη στιγμή Που αχρηστεύει το θάνατο.» (Ο. Ελύτης, Προσανατολισμοί, Ποιήματα. Ίκαρος) (από το εξώφυλλο του βιβλίου της Φρανσουαζ Ντολτό "Έφηβοι")

Στην Κ.-Παύλος Σιδηρόπουλος- 1979

«Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου
και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Όταν θ' αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου,
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου
και το βρεις τσακισμένο απ' τις πληγές
Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου
κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές».

Ο αείμνηστος Παύλος Σιδηρόπουλος ήξερε πολύ καλά τι σημαίνει ουσιοεξάρτηση. Είναι ο νέος όρος που χρησιμοποιείται, αντί για την τοξικομανία, στα πλαίσια της σύγχρονης τάσης για θετικοποίηση της ορολογίας. Παρόλες τις υποψίες ότι το τραγούδι γράφτηκε  για την Κατερίνα Γώγου-ηθοποιό και μετέπειτα ποιήτρια που ήταν επίσης στη χρήση, η επίσημη εκδοχή είναι πως το έγραψε για την Κάθυ, μια πρώην κοπέλα του, με την οποία είχε μια σύντομη σχέση. Το θέμα είναι ότι αυτό το τραγούδι αποτυπώνει μέσα σε λίγους στίχους τον ψυχικό πόνο του χρήστη, τη νοσηρή σχέση με τη μητέρα, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, την αδυναμία διαχείρισης της ματαίωσης και τα συναισθήματα της θλίψης, της πίκρας, της απόγνωσης που κυριαρχούν στο φαύλο κύκλο της εξάρτησης.

#1 Πλέον, "Ιδεογραφίες"

Ο ΙΔΕΟΓΡΑΦΟΣ ιδεογραφεί ιδεογραφίες

(μια ιδέα μπορεί όμως να είναι και ένα ποίημα...)

Ρενάτο Γκουτούζο, "Άνθρωποι που τρώνε καρπούζι", 1948, Λάδι σε καμβά.

Μπαίνοντας στον πέμπτο χρόνο ζωής, το μπλογκ ήρθε η ώρα να πάρει ένα κάπως πιο "επίσημο" όνομα, κάπως πιο "εξωστρεφές", που όμως δεν θα σταματά να υπενθυμίζει το ερασιτεχνικό του πράγματος (όπως το προηγούμενο-"γιατίμπαμπά"): "Ιδεογραφίες (χωρίς ταρίφα)". Πηγή έμπνευσης για το όνομα αποτέλεσε η ελληνική απόδοση ενός κείμενου του 1894 του γάλλου, (πρωτο)σοσιαλιστικών αρχών, κριτικού λογοτεχνίας Μπερνάρ Λαζάρ: