#7 Η αναμέτρηση δυο ποδοσφαιρικών κόσμων

Αγγλικό ποδόσφαιρο εναντίον σοβιετικού αθλητισμού

Ένα φιλικό τουρνουά στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου

Η αφίσσα της ιστορικής αναμέτρησης

 του «Ιδεογράφου»

Το φθινόπωρο του 1945 μια ασυνήθιστη πρόσκληση έφτασε στη Μόσχα. Η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία (FA) καλούσε την καλύτερη τότε σοβιετική ομάδα, τη Δυναμό Μόσχας, να κάνει μια περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία και να δώσει φιλικά ματς με επιλεγμένες ομάδες του νησιού. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε παίξει σοβιετική ομάδα, σύλλογος ή "εθνική", με αγγλική ομάδα, σε φιλικό ή επίσημο αγώνα, άλλωστε η Σοβιετική Ένωση ήταν αποκλεισμένη προπολεμικά από διεθνείς διοργανώσεις. Το επίπεδο του σοβιετικού ποδοσφαίρου-και γενικά του αθλητισμού-ήταν παντελώς άγνωστο στους Δυτικούς.

#6 Ο Κατσουφίνος

Το Θέατρο του Δάσους

                                                                                                                               του «Ιδεογράφου»
Σκηνή πέμπτη. (Οι προηγούμενες κάηκαν)

Ο Κατσουφίνος εμφανίζεται κουβαλητός σε ώμους. Οι δυο βαστάζοι τον αφήνουν κάτω από ένα δέντρο. Ένας από αυτούς πάει να του ζώσει το άσπρο πουκάμισο.

Καρλ Γιουνγκ: Εισαγωγή

Carl Gustav Yung  «Ο μυστικιστής της Δύσης»

"Το εκκρεμές του νου πάλλεται μεταξύ λογικού και παραλόγου, όχι μεταξύ σωστού και λάθους".

Carl Gustav Yung  1875-1961. O Ελβετός ψυχίατρος ,μεγάλος διανοητής και μαθητής του πατέρα της ψυχανάλυσης, Σίγκμουντ Φρόυντ, ήταν ο άνθρωπος που με τη μακροχρόνια έρευνα και το τεράστιο συγγραφικό του έργο, άνοιξε τις πύλες του ασυνείδητου, εμπλουτίζοντας  την επιστημονική γνώση και φωτίζοντας πολλά, ως τότε αχαρτογράφητα ύδατα της ανθρώπινης ψυχής.  Όντας ξεχωριστά ευφυής και ανήσυχο πνεύμα, φτάνοντας σε μια βαθιά, γνωστική και διαισθητική αντίληψη των πραγμάτων, ήρθε σε ρήξη με το δάσκαλό του. Αυτή η απόσχιση ήταν που άνοιξε το δικό του προσωπικό δρόμο.

Είναι σημαντικό να συναντήσουμε και να γνωρίσουμε  αυτόν τον εκπληκτικό, γνήσιο και τολμηρό άνθρωπο που δεν παγιδεύτηκε πίσω από τις βιτρίνες και τις αυστηρά οριοθετημένες επιστημονικές ταμπέλες, άντλησε στοιχεία ακόμη και από την παραψυχολογία που σνόμπαραν οι υπόλοιποι, από την προσωπική του εμπειρία, από την Τέχνη και τα ενσωμάτωσε στη δική του επιστημονική θεωρία με απόλυτη τεκμηρίωση.

#5 Μικρά της Ιστορίας ΙΙ (Πώλ Τίμμπετς-Ένας μαζικός δολοφόνος)

 Πωλ Τίμμπετς: Η δημιουργία ενός μαζικού δολοφόνου

Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ

                                                                                                                                       του «Ιδεογράφου»

Με αφορμή την επέτειο από την ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ας μιλήσουμε γι αυτόν που έριξε την πρώτη.  Όχι τον Χάρρυ Τρούμαν, τον τότε πρόεδρο της Αμερικής, εκείνον που αποφάσισε δηλαδή την ακαριαία δολοφονία δεκάδων χιλιάδων αμάχων, αλλά τον τελευταίο τροχό της αμάξης, τον φυσικό αυτουργό, τον κυβερνήτη του βομβαρδιστικού Β-29 συνταγματάρχη Πωλ Τίμμπετς (γεν.1915-θαν.2007). Πως φτάνει ένας άνθρωπος στο σημείο σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου να σκοτώσει 100.000 αμάχους; Να σκορπίσει τη φρίκη χρησιμοποιώντας ένα βομβαρδιστικό που βάφτισε με το όνομα της μητέρας του, "Ενόλα Γκέυ", που η μάνα παραπέμπει στην τρυφερότητα [1];  

#4 Ταινία: "Η Αναπαράσταση"

"Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ"

Μια πραγματική ιστορία (μετανάστευσης)

                                                                                                                                    του «Ιδεογράφου»

Η «Αναπαράσταση» ήταν η πρώτη του Θόδωρου Αγγελόπουλου και γυρίστηκε το 1970 στα Ζαγοροχώρια. Η ομορφιά του τοπίου της Ηπείρου είναι απαράμιλλη· ιδανικό μέρος για τη λήψη πλάνων, όπως αυτά που έκαναν ευρέως γνωστό τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτη. Το χωριό στο οποίο διαδραματίζεται το έργο είναι υποθετικό. Το ονομάζει Τυμφαία, ενώ έχει και πλάνα από τα Γιάννενα. Το χωριό έχει αποδεκατιστεί από την μετανάστευση στη Δυτική Γερμανία. Μόνο σε μια πόλη της Δυτικής Γερμανίας βρίσκονται διακόσια ογδόντα άτομα, αναφέρει ένας αναπομείνας κάτοικος στους δημοσιογράφους που ήρθαν να κάνουν ρεπορτάζ για το ερωτικό έγκλημα που είναι, υποτίθεται, το θέμα της ταινίας. Υποτίθεται, γιατί το έγκλημα, του οποίου προσπαθεί να κάνει αναπαράσταση (εξ ου και ο τίτλος της ταινίας) ο εισαγγελέας και η χωροφυλακή, είναι τελικά δευτερεύον. Ο Αγγελόπουλος κάνει μια ταινία για την μετανάστευση, κι ας παραπλανούν (κατά κάποιο τρόπο) τα δημοσιεύματα ότι πρόκειται για μια αληθινή ιστορία, εκείνη που πιάνει και αναπτύσσει.