#12 Λογοτεχνική Άσκηση ΙI (μετανάστευση)

Δυο διηγηματοφωτογραφίες και μια μετάφραση για την μετανάστευση.

"Λογοτεχνική άσκηση του Ιδεογράφου"

---------------------------------------------------------------------

1./Αντόνιο Γκράμσι, μετάφραση από τα Τετράδια της Φυλακής της σημείωσης 117 του 3ου τετραδίου "Η ιταλική μετανάστευση και η κοσμοπολίτικη λειτουργία των καλλιεργημένων ιταλών". 1930/

Quaderno 3 (XX)

σημ.117

Πριν από τη Γαλλική Επανάσταση και πριν συγκροτηθεί οργανικά μια εθνική άρχουσα τάξη, υπήρχε μετανάστευση ιταλών, ανθρώπων που εκπροσωπούσαν την τεχνολογική εξέλιξη και τις διοικητικές ικανότητες, με την συμβολή των οποίων έγιναν πλουσιότερα τα ευρωπαϊκά κράτη.

Μετά τον σχηματισμό μιας εθνικής αστικής τάξης, και μετά την εμφάνιση του καπιταλισμού, ξεκίνησε η μετανάστευση αυτήν την φορά εργατών, ο οποίος προορίστηκε να αυξήσει την υπεραξία που καρπώνονταν ξένοι καπιταλιστές· η εθνική αδυναμία της άρχουσας τάξης πάντα έτσι αρνητικά λειτούργησε. Αυτή δεν έδωσε μια εθνική γραμμή στον λαό, δεν τον έκανε να βγει από τον επαρχιωτισμό για μια ενότητα ανώτερου επιπέδου [ δεν δημιούργησε μια οικονομική κατάσταση που να απορροφούσε το μεταναστεύων εργατικό δυναμικό], κι έτσι αυτά τα άτομα χάθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους, ενσωματωμένα στις κατώτερες τάξεις ξένων εθνών.

27 Χ 2019 «Ιδεογράφος»

Σημειώσεις για την ταινία "Τζόκερ"

Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΤΖΟΚΕΡ

Της Σίβυλλας

Παρακολούθησα την περιβόητη και για πολλούς διαβόητη ταινία «JOKER», η οποία έχει ξεσηκώσει κάποιες αντιδράσεις εδώ και στο εξωτερικό. Πολλά και διάφορα έχουν γραφτεί και γράφονται για την ταινία. Για τη βία, για τον αντιήρωά της, για το αν είναι πολιτική ή όχι, για το αν πρέπει να το δουν οι έφηβοι ή όχι. Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή.

Η ταινία πράγματι περιέχει σκηνές ακραίας βίας, μέσα από τις οποίες ως καλλιτεχνικό έργο κι όχι ως κυριολεκτική απεικόνιση της πραγματικότητας, έχει και προβάλλει βαθύτερους ψυχολογικούς και κοινωνικοπολιτικούς συμβολισμούς. Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως, γιατί μην ξεχνάμε ότι οι θεωρίες βγαίνουν πάντα μέσα από τα άκρα. Εν τούτοις η παρούσα ανάλυση θα βασιστεί στη θεωρία του Εβραίου ψυχιάτρου Claude Olivenstein, κυνηγημένου από τη ναζιστική Γερμανία, όπως περιγράφεται στο βιβλίο του «Το μη λεχθέν των συναισθημάτων». Έχουμε λοιπόν τρεις παράγοντες που πρέπει να συνυπάρχουν, ούτως ώστε να εκδηλωθεί μια προβληματική συμπεριφορά που συνήθως συνυπάρχει με μια ψυχική νόσο (συνοσηρότητα). Μια ευάλωτη προσωπικότητα, μέσα σε ένα δυσλειτουργικό περιβάλλον σε μια δεδομένη κοινωνικοπολιτισμική στιγμή που ενισχύει το τραύμα, το δημιουργεί ή το ξανανοίγει. Εδώ τα έχουμε και τα τρία. Έναν μοναχικό άντρα με προβληματική συμπεριφορά που προέρχεται από επαναλαμβανόμενα τραύματα, ένα νοσηρό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον με αδιάκοπη και συστηματική κακοποίηση σωματική και ψυχική και μια κοινωνικοπολιτισμική στιγμή που «μυρίζει μπαρούτι» και περιμένει την τελευταία φιτιλιά για να γίνει έκρηξη.

#11 Συνθηματολογία ΙΙ (Αντιπολεμικά συλλαλητήρια και εθνικοί ευεργέτες)

Συνθηματολογία II

Επιστήμη παρατήρησης και αποτύπωσης

Φώτο 1: Η γενική τοποθέτηση.

Στον ίδιο τοίχο, τρια συνθήματα με το ίδιο σπρέυ, με τα ίδια γράμματα, αλλά διαφορετικής λογικής. Δεξιά διαβάζουμε: "80 χρόνια θρύλος",  στο κέντρο "Low Bar", ενώ αριστερά: "Φονιάδες του λαού Αμερικάνη".

Καρλ Γιουνγκ: «Το αρχέτυπο του ολοκληρωτισμού» (Μέρος B')

Β΄ΜΕΡΟΣ: 

Το αρχέτυπο του ολοκληρωτισμού και η «τέλεια δημοκρατία»

Της Σίβυλλας

Το βιβλίο αυτό είναι το ίδιο επίκαιρο σήμερα όσο ήταν και το 1945 γιατί, με αφορμή τα γερμανικά γεγονότα, ρίχνει φως σε καταστάσεις της ανθρώπινης ψυχής που είναι διαχρονικές και που δε θα πάψουν να είναι τέτοιες όσο η ανθρωπότητα, με αρχή φυσικά τον κάθε άνθρωπο, αποφεύγει να συνειδητοποιήσει το ίδιο τους το περιεχόμενο.

Έτσι ο καθένας μας θα είναι υπεύθυνος αν ξεσπάσει μία Τρίτη παγκόσμια καταστροφή. Έχει ο καθένας μας χρέος να συνειδητοποιήσει την ευθύνη του απέναντι στο σύνολο και να αρχίσει την πορεία της εξατομίκευσης.

Ο ολοκληρωτισμός είναι ένα από τα αποτελέσματα της έλλειψης συνειδητότητας και  σημαίνει σκλαβιά στο κράτος,  απώλεια της ατομικής αξίας και της ατομικής φωνής που δεν μπορεί να ακουστεί, καθώς  και μια κατάσταση εκτροχιασμού που θα είναι αναπόφευκτη και θα διαρκέσει πολύ. Ο ολοκληρωτισμός είναι το αποτέλεσμα της αντισταθμιστικής κίνησης του ασυνείδητου σε περιόδους κρίσης.

            Σε περιόδους κρίσης αναθέτουμε αυτό το καθήκον σε ηγέτες «σωτήρες», σε μοντέλα «ολοκληρωτικού κράτους», γιατί νιώθουμε την ανάγκη να  μεταθέσουμε την ατομική ευθύνη σε ένα ηγετικό σύμβολο, το οποίο σε πρώτη φάση δεν το επεξεργαζόμαστε συνειδητά. Ο φόβος δεν αφήνει χρόνο για κάτι τέτοιο. Έτσι γινόμαστε πολύ εύκολα έρμαια ενός τέτοιου οπορτουνιστή ηγέτη ή ενός τέτοιου καθεστώτος.

            Στη Γερμανία του Β΄Παγκοσμίου πολέμου η νοσηρή προσωπικότητα του Χίτλερ, συμπαρέσυρε έναν ολόκληρο στρατό κι έναν ολόκληρο λαό στον ανεμοστρόβιλο ενός μύθου: Του μύθου της ανωτερότητας της Άριας Φυλής και του ονείρου της κυριαρχίας της στον εξιδανικευμένο κόσμο του Γ΄Ράιχ.