Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2020

#34 Μικρά της Ιστορίας ΧΙΙ (Ο «Λάκυ Λουτσιάνο» και η χρησιμοποίηση της μαφίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο)

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα

Ο «Λάκυ Λουτσιάνο» και η χρησιμοποίηση της μαφίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο



Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ
Του «Ιδεογράφου»

Ο «Λάκυ Λουτσιάνο»(κανονικό όνομα: Σαλβατόρε Λουκανία - φώτο), ο τρίτος γνωστότερος γκάνγκστερ της Αμερικής (μετά τον Αλ Καπόνε και τον Τζων Ντίλλιντζερ), για την ακρίβεια προπολεμικός boss της ιταλοαμερικανικής μαφίας, ένας αδίστακτος κακοποιός, δεν πέθανε στη φυλακή, ούτε σκοτώθηκε από τους αστυνομικούς ή από τους ανταγωνιστές του, ούτε καν εξέτισε την ποινή του και στη συνέχεια πέθανε. Πήρε χάρη από τον ίδιο δικαστή (μετέπειτα κυβερνήτη της Νέας Υόρκης) που τον έβαλε μέσα και απελάθηκε στην Ιταλία, όπου έζησε ήρεμα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της ζωής του. Περίεργο κι ασυνήθιστο φαινομενικά, για κάποιον που σκότωνε, εκβίαζε, λήστευε, διακινούσε ηρωΐνη, έλεγχε πορνεία κ.α.

Όμως, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα- φαίνεται- για τους πρώην διώκτες του. Ήδη στο μεσοδιάστημα μεταξύ της έναρξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της εισόδου της Αμερικής σ' αυτόν, η κυβέρνηση του Φραγκλίνου Ρούζβελτ ζήτησε από την μαφία που έλεγχε τις αποθήκες των λιμανιών της ανατολικής ακτής να «μεσολαβήσει» (σωστότερα: πιέσει ακόμα και τρομοκρατήσει) ώστε οι λιμενεργάτες να μην κάνουν μισθολογικές απεργίες και μπλοκάρουν τις νηοπομπές προς την Αγγλία. Το FBI έβαλε δυο άλλους μαφιόζους, έναν ιταλό και ένα εβραίο (σας θυμίζει την ταινία «Καζίνο»;) να πάνε στις φυλακές που κρατούνταν ο Λουτσιάνο με ποινή 50 χρόνων και να διαπραγματευτούν την προσωπική του παρέμβαση. Ο Λουτσιάνο δέχτηκε, τον μετέφεραν και πολύ πιο κοντά (πριν κρατούνταν στα σύνορα με τον Καναδά) για να συντονίζει καλύτερα και οι δικοί του ξεκίνησαν τις πιέσεις στα συνδικάτα. Βοήθησε δε και να εξαρθρωθεί η κατασκοπία του Μουσολίνι εντός της ιταλοαμερικανικής κοινότητας. Και βοήθησε και αργότερα, πιο καίρια.

Όταν οι Αγγλοαμερικάνοι σχεδίαζαν απόβαση στη Σικελία το καλοκαίρι του 1943, δεν είχαν δικούς τους ανθρώπους εκεί. Έπιασαν επαφές με τη σικελική μαφία, μέσω του Λάκυ Λουτσιάνο, η οποία τους έδινε πληροφορίες για τη διάταξη και την κατάσταση των ιταλικών στρατευμάτων και αργότερα, όταν οι Αμερικάνοι κατέβηκαν στο νησί, έπειθαν τις ιταλικές μονάδες να παραδοθούν. Λέγεται ότι το πρώτο αμερικάνικο τανκ που μπήκε σε κατοικημένη περιοχή κρατούσε υψωμένη μια μαύρη σημαία με ένα κίτρινο L στο κέντρο: Λάκυ Λουτσιάνο. Διάφοροι μαφιόζοι στρατολογήθηκαν από τον Πάττον σαν «μεταφραστές» στα επιτελεία.

Όλο αυτό το κομπρεμί είχε τραγικές συνέπειες για τη μεταπολεμική ιστορία της Ιταλίας. Οι Αμερικάνοι όχι μόνο τους έβαλαν προσωρινούς δημάρχους στη Σικελία, αλλά-το χειρότερο-τους άφησαν να ελέγξουν τη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας, δηλαδή τους επέτρεψαν να γίνουν μαυραγορίτες σε τόσο μεγάλη κλίμακα και ατιμώρητα που η ιταλική μαφία ξανάγινε ένας πανίσχυρος οργανισμός. Στην συνέχεια τους ανέθεσαν και την τρομοκράτηση των ντόπιων στελεχών του Ιταλικού ΚΚ.

Αν προηγουμένως, στην αρχή τουλάχιστον, ο Μουσολίνι κοντραρίστηκε σε κάποιο βαθμό με αυτούς, διότι εκβίαζαν τους μεγαλεμπόρους και επιχειρηματίες που στήριζαν τον Φασισμό, η αναγέννησή τους έγινε με δολλάρια, συγχωροχάρτια και πιστοποιητικά αντιστασιακής δράσης που χορήγησαν οι Αμερικάνοι.  Την δουλειά τους μια φορά την έκαναν, οι συνέπειες έπεσαν στο μεταπολεμικό ιταλικό κράτος. Δεν είναι το μόνο πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα στενής συνεργασίας του αμερικάνικου κράτους με το οργανωμένο έγκλημα: Αργότερα έγινε η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων το 1961, για την ανατροπή του Κάστρο και της κουβανέζικης επανάστασης. Στρατολογήθηκαν ή βοήθησαν, ως γνωστόν, μαφιόζοι με αντάλλαγμα τον έλεγχο των λεσχών της Φλόριδας. Απ' την άλλη, είναι κοινός τόπος όλα τα μεγαλοαφεντικά της μαφίας, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ιταλία, συνεργάστηκαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο με τις αρχές, πολλές φορές και πριν τη σύλληψή τους. Ίσως ο Ντίλλιντζερ, που ήταν γκάνγκστερ και όχι μαφιόζος, να έχασε τη ζωή του ακριβώς επειδή δεν ήταν συνεργάσιμος.

Ο Λάκυ Λουτσιάνο αυτές τις υπηρεσίες προσέφερε και ένα χρόνο μετά τη λήξη του πολέμου πήρε χάρη. Γυναίκες και άντρες που πέθαναν ή μαρτύρησαν από τη δράση του, ξεχάστηκαν. Και ξεπλυμένος πια μπόρεσε να αποτελέσει και άλλη μια καλτ φυσιογνωμία για το Χόλλυγουντ.


Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ

👉Διάβασε και το σχετικό: Μικρά της Ιστορίας ΙΙΙ (Η δολοφονία του Ενρίκο Ματτέι)


Πηγές (στην ιταλική γλώσσα):

https://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2002/10/29/il-mafioso-che-invento-lo-sbarco-degli.html?fbclid=IwAR0szi7M_Ml_pQvBA-WmcTSkVS_YG9tufo1MwKdLLJL1EytytncJjb4i1n0

https://www.linkiesta.it/2012/06/trattare-con-la-mafia-gli-usa-lo-fecero-per-vincere-la-guerra/?fbclid=IwAR3xxxehWkzsvO8l6v9BRq_jXWTVrhvp8u2hROBg66sBZxkL_OWGE_Dgx4Y

https://www.linkiesta.it/2012/06/trattare-con-la-mafia-gli-usa-lo-fecero-per-vincere-la-guerra/?fbclid=IwAR3xxxehWkzsvO8l6v9BRq_jXWTVrhvp8u2hROBg66sBZxkL_OWGE_Dgx4Y

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου