#33 "Ο Κοριολανός" και η ταξική πάλη

 "Ο Κοριολανός"

Η ταξική πάλη στην αρχαιότητα, με τα λόγια του Σαίξπηρ

Του «Ιδεογράφου»

Coriolanus, play by William Shakespeare (26 April 1564 – 23 April 1616).
Act 1 scene 1, Menenius Aggrippa addresses a company of
mutinous Roman citizens. Illustration by
Sir John Gilbert RA (21 July 1817 – 5 October 1897),
engraved by Dalziel

Το 494 πΧ στη δημοκρατία (ρεπούμπλικα) της Ρώμης οι πληβείοι στασίασαν εναντίον των πατρικίων, διότι δεν λάμβαναν μέρος σε όλες τις αποφάσεις και ιδιαίτερα στη συγκρότηση του δικαστικού σώματος. Αποσύρθηκαν έξω από την πόλη και ανακοίνωσαν ότι δεν θα ξαναδουλέψουν για τους πατρίκιους. Με άλλα λόγια, έκαναν απεργία. Τότε οι τελευταίοι έστειλαν τον (πατρίκιο) Μενένιο Αγρίππα να αγορεύσει. Αυτός τους είπε περίπου τα εξής: 

«Κάποτε στασίασαν τα μέλη του σώματος εναντίον της κοιλιάς που περίμενε τεμπέλικα το φαΐ. Και αποφάσισαν ότι ούτε τα χέρια θα έφερναν το φαγητό στο στόμα, ούτε το στόμα θα μασούσε. Μα ενώ πίστευαν ότι θα υποτάξουν το στομάχι, άρχισαν και τα ίδια να αδυνατίζουν. Γιατί το στομάχι δεν έστελνε πλέον τις θρεπτικές ουσίες πίσω σε αυτά. Και έτσι κατάλαβαν ότι δεν γίνεται χωρίς αυτό και ξανάγιναν φίλοι.»

 

#32 Μικρά της Ιστορίας ΧΙ (Το έγκλημα που δίχασε τη Γαλλία)

Βιολέτ Νοζιέρ: Ένοχη ή αθώα;

Ένα έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου για το οποίο πήραν θέση όλα τα γαλλικά κόμματα

Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ

Του «Ιδεογράφου»

Η Βιολέτ ονειρεύτηκε μπάνια μες στο γάλα

φανταχτερά φορέματα από φρέσκο ψωμί

φανταχτερά φορέματα από καθαρό αίμα.

Μια μέρα δεν θα υπάρχουν πατεράδες.

Στις ουλές της νεότητας

θα υπάρχουν ξένοι

κάθε είδους ξένοι

άνθρωποι για τους οποίους πάντα θα είσαι κάτι καινούργιο

και πολύ ιδιαίτερη.

Άνθρωποι για τους οποίους μπορείς να δραπετεύσεις από τον εαυτό σου,

άνθρωποι για τους οποίους δεν θα είσαι κανενός κόρη.

Η Βιολέτ ονειρευόταν να λύσει

κι έλυσε

τους δεσμούς αίματος της τρομερής οχιάς.

Πωλ Ελυάρ