"Ο πρώτος ισπανός στο διάστημα"
Η δολοφονία του Λουίς Καρρέρο Μπλάνκο
Άλλα "Μικρά της Ιστορίας" ΕΔΩ
Του «Ιδεογράφου»
"Ο πρώτος ισπανός στο διάστημα* "
O Λουίς Καρρέρο Μπλάνκο γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1903 στην Σανταντέρ της Ισπανίας (Σαντόνα στα βάσκικα) και σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρόνων εισήλθε στη σχολή ναυτικών δοκίμων. Υπηρέτησε αρχικά σε πολεμικά πλοία. Στη συνέχεια, πήρε μέρος στην κατάπνιξη της εξέγερσης των Βερβέρων στο Μαρόκο και, αργότερα, στον Ισπανικό Εμφύλιο, στο πλευρό των φρανκιστών. Μετά το τέλος του πολέμου συνέχισε την στρατιωτική του καριέρα, φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του ναυάρχου, και παράλληλα την π ο λ ι τ ι κ ή καριέρα, ως δεξί χέρι του Φράνκο. Ήταν φασίστας μοναρχικός, με υψηλή θεωρητική κατάρτιση και, ως νούμερο δυο- πλέον- στο ισπανικό κράτος, προετοίμαζε τη διάδοχη κατάσταση, μετά τον επικείμενο θάνατο του Φράνκο. Ήταν αντιδραστικός μέχρι το μεδούλι. Επόπτευε και ήταν στενά συνδεδεμένος με τον στρατό, με το Όπους Ντέι επίσης, με την (φασιστική) Φάλαγγα και φυσικά με τον βασιλιά Χουάν Κάρλος, ανδρείκελο μέχρι τότε, αλλά που ο Καρρέρο Μπλάνκο προόριζε να αποτελέσει τον ουσιαστικό διάδοχο του Φράνκο σε μια ελεγχόμενη συνταγματική μοναρχία. Ήταν πιστός χριστιανός και κάθε μέρα πριν πιάσει δουλειά πήγαινε να παρακολουθήσει τη θεία λειτουργία. Είχε συγκεκριμένο δρομολόγιο με το αυτοκίνητο, μέσα στο οποίο, εκτός του οδηγού-αστυνομικού, υπήρχε και ένας χωροφύλακας να τον προστατεύει. Τα μέτρα ασφαλείας προς το πρόσωπό του ήταν επιβεβλημένα και διότι από τις 20 Ιούνη 1973 ο Φράνκο τον είχε διορίσει πρωθυπουργό.
Οι "καλλιτέχνες"
Σε ένα ημιυπόγειο εμφανίστηκαν το 1973 δυο νέοι, 23 και 28 χρονών, καλοντυμένοι, με πολύ ευγενικούς τρόπους και μόρφωση, για να το νοικιάσουν. Ήταν γλύπτες- δήλωσαν- και ζήτησαν το υπόγειο για εργαστήριο. Ο σπιτονοικοκύρης συμφώνησε και οι δυο νέοι ξεκίνησαν μετά από λίγο την δουλειά τους. Ή την "δουλειά" τους, για να είμαστε ακριβείς.
Δεν ήταν γλύπτες, στην πραγματικότητα. Ήταν μέλη της αυτονομιστικής βασκικής οργάνωσης ΕΤΑ (σ.σ. έχει αυτοδιαλυθεί εδώ και λίγα χρόνια) και σκοπό είχαν να ανατινάξουν στον αέρα τον Καρρέρο Μπλάνκο αφενός για να ματαιώσουν τα σχέδια του φρανκισμού και αφετέρου για να εκδικηθούν τον θάνατο εννιά συντρόφων τους από την Γκουάρντια Σιβίλ (η ισπανική στρατοχωροφυλακή). Έσκαψαν ένα λαγούμι διαμέτρου μισού μέτρου σε σχήμα Τ, δυο μέτρα κάτω από τον δρόμο- τον δρόμο που περνούσε κάθε πρωΐ ο Καρρέρο Μπλάνκο- και όταν τελείωσαν (βοηθούμενοι και από άλλους δύο του "καλλιτεχνικού" χώρου) τοποθέτησαν 25 κιλά δυναμίτιδας στη μια πλευρά, 25 στην άλλη, 25 στην μέση και άλλα 25 σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο από πάνω. Σύνολο 100 κιλά, μια ποσότητα ικανή να κάνει σκόνη το αμάξι του "Αρκούδου" (έτσι τον αποκαλούσαν κοροϊδευτικά και έτσι ονομάστηκε η όλη επιχείρηση, "Οπερασιόν Όγρο").
Πράγματι, όλα ήταν έτοιμα στις 20 Δεκέμβρη 1973. Ο Καρρέρο Μπλάνκο πέρασε την καθιερωμένη ώρα από τον δρόμο, ερχόμενος από την εκκλησία, και όταν έφτασε στο Τ οι δυο νεαροί πυροδότησαν με ηλεκτρικά καλώδια τους πυροκροτητές. Ακούστηκε μια τεράστια έκρηξη και το αυτοκίνητο απογειώθηκε είκοσι μέτρα (!), μέχρι να καταλήξει στην εσωτερική αυλή ενός παρακείμενου κτηρίου. Τα πάντα στον δρόμο διαλύθηκαν. Δημιουργήθηκε κρατήρας διαμέτρου δέκα μέτρων και βάθους έξι, που γέμισε νερό από το αποχετευτικό δίκτυο. Οι σειρήνες ούρλιαζαν σε όλην την Μαδρίτη και οι νοσοκόμοι που κατέφτασαν διαπίστωσαν ότι, ως εκ θαύματος, ο Καρρέρο Μπλάνκο ζούσε ακόμα! Πέθανε ένα τέταρτο αργότερα, με διαλυμένα όλα σχεδόν τα ζωτικά του όργανα.
Η ΕΤΑ φυγάδευσε τους τέσσερις "γλύπτες" στην Πορτογαλία και από κει, σε μια έρημη ακτή, τους παρέλαβε πλοιάριο για να τους πάει στη Γαλλία, όπου η βάσκικη οργάνωση είχε ασφαλείς κρυψώνες. Ο Φρανκισμός θα τελείωνε τελικά με τον θάνατο του Φράνκο, δυο χρόνια αργότερα, χωρίς η μετάβαση να γίνει όπως την προετοίμαζε ακριβώς ο Καρρέρο Μπλάνκο. Τους έμεινε βέβαια αμανάτι ο βασιλιάς, αλλά το καθεστώς που προέκυψε δεν ήταν αυταρχικό, ή τουλάχιστον τόσο αυταρχικό όσο οραματιζόταν και δούλευε για αυτό.
* Σαρκασμός των ισπανών για τον μισητό Μπλάνκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου